-
1 jacht mieczowy
• drop keel yacht -
2 mieczowy
a.kawalerowie mieczowi hist. the Knights of the Sword; wiązanie mieczowe bud. bracing; jacht mieczowy żegl. centerboard yacht.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mieczowy
-
3 jach|t
m (G jachtu) Żegl. sailing boat GB, sailboat US, yacht- jacht motorowo-żaglowy a motor sailing boat, a motor-sailer- jacht regatowy/szkoleniowy a racing/training yacht- jacht pełnomorski an ocean-going yacht- rejs jachtem po jeziorze a sailing trip around the lake- popłynęliśmy jachtem na Hel we sailed to the Hel Peninsula- pływać jachtem po zatoce to sail around the bay- □ jacht balastowy Żegl. ballasted yacht- jacht kilowy Żegl. keelboatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jach|t
См. также в других словарях:
mieczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. miecz w zn. 1.: Mieczowe cięcie.; w zn. 2.: Wiązanie, połączenie mieczowe.; w zn. 3.: Mieczowa szczelina. Jacht mieczowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jacht — m IV, D. u, Ms. jachcie; lm M. y «lekki statek żaglowy, czasem z silnikiem, przeznaczony do celów sportowych i turystycznych» Jacht regatowy, szkoleniowy. Jacht pełnomorski. Wycieczka jachtem. Pływać, podróżować jachtem. ∆ Jacht kilowy «jacht z… … Słownik języka polskiego
mieczowy — mieczowywi przym. od miecz a) w zn. 1: Pochwa mieczowa. ∆ hist. Rycerze mieczowi, kawalerowie mieczowi, zakon mieczowy «niemiecki zakon rycerski założony w XIII w. w Inflantach, podbijający ziemie i ludy bałtyckie pod hasłami walki z pogaństwem i … Słownik języka polskiego
dingi — n ndm 1. mors. «gumowa pneumatyczna tratwa ratunkowa, wyposażona w butlę gazową (do napełniania komór), sprzęt ratunkowy i zapasy żywności» 2. żegl. «mały jacht mieczowy» ‹ang. z hind.› … Słownik języka polskiego
jola — ż I, DCMs. jolali; lm D. jolali a. jol 1. żegl. «jacht mieczowy używany w sportowym żeglarstwie śródlądowym» 2. żegl. «niewielka łódź dwuwiosłowa (bączek) na okrętach wojennych, służąca do komunikacji z lądem» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
